Onderweg naar alle activiteiten van de afgelopen maand kreeg ik berichtjes dat jullie waren begonnen met lezen. Jullie stuurden foto’s van je vriend(in) op de bank met ‘Vanbinnen en Vanbuiten’, het boek op je salontafel, op de rand van een schuimbad of tussen de kaken van je kind. Heerlijk!
De eerste app die binnenkwam: ‘Ik heb hem uit…’ deed mijn bloed een tel stoppen met stromen. Na een diepe ademhaling stortte ik me in de stroom berichtjes die daarop volgde.
Gelukkig waren ze positief. En die van de volgende lezer ook. En die daarna ook. Zo merkte ik hoe gespannen ik eigenlijk was om de eerste lezersreacties.
En ja ja natuurlijk geloofde de uitgever er al in en vonden mijn proeflezers het al leuk, maar toen was het verhaal nog van mij. Nu niet meer. Ik kan er niets meer aan veranderen. Nu is het van jullie. En wat er nu gebeurt, is iets dat onder mijn proeflezers ook al soort van begon: er ontstaan kampen. Twee vriendinnen appten me: #ikbenBiek en #TeamFos. Heb je hier een mening over? Deel hem vooral – op deze site, via sociale media, in webwinkels.
En ja ja natuurlijk gaat er kritiek komen, maar die positieve eerste geluiden van de mensen die dichtbij me staan, zorgen voor zo’n opluchting. Bevestiging is soms de ontstopper op het dichtgeslibde gootsteenputje of zo. De spanning is eraf. De perfectionist in mij kan weer iets lekkerder slapen. En dat ga ik ook zo doen. Jullie ook een goede nacht. <3
*Foto: Babette zegt: ‘goed boek’, van Justine Jonkers
